Μονή Αγίου Νεκταρίου
Ο Άγιος Νεκτάριος γεννήθηκε στη Σηλυβρία της Θράκης στις 1 Οκτωβρίου 1846. Το όνομα Νεκτάριος του δόθηκε όταν χειροτονήθηκε διάκονος στις 15 Ιανουαρίου του 1877. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς και φρόντισαν να πάρει σωστές βάσεις για τη μετέπειτα εκπαίδευσή του. Στα 14 του χρόνια πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να εργαστεί ως υπάλληλος στο κατάστημα ενός συγγενή του.
Στη συνέχεια της ζωής του η ενασχόλησή του με την ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία ήταν διαρκής και τον οδήγησε να χειροτονηθεί διάκονος σε ηλικία 21 ετών από τον μητροπολίτη Γρηγόριο στη Χίο. Μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο, και με την οικονομική βοήθεια του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρόνιο, σπούδασε στη Θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε επιτυχώς το 1885. Ακολούθησε η γρήγορη άνοδός του στα εκκλησιαστικά αξιώματα, καθώς ήταν ιδιαίτερα πιστός, ευσεβής και εργατικός, το επιστέγασμα της οποίας ήταν η χειροτόνησή του σε Μητροπολίτη Πενταπόλεως. Αυτό γέννησε τον φθόνο διάφορων κληρικών που τον διέβαλαν στον Πατριάρχη Σωφρόνιο, με αποτέλεσμα να τον παύσει από τα καθήκοντά του.
Μετά τη μετάβασή του στην Αθήνα το 1889 έζησε έναν χρόνο μέσα στην απόλυτη φτώχια και ανέχεια γιατί αδυνατούσε να βρει κάποια εργασία. Όμως αυτό άλλαξε όταν διορίστηκε ιεροκήρυκας Ευβοίας, Φθιώτιδος και τέλος Φωκίδος. Αργότερα, το 1894, κλήθηκε να αναλάβει καθήκοντα διευθυντή στη Ριζάρειο Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών, όπου και υπηρέτησε πιστά για 14 χρόνια. Μερικά χρόνια πριν από την αποχώρησή του, το 1904, ίδρυσε τη γυναικεία μονή Αγίας Τριάδας στην Αίγινα. Κατέφυγε εκεί το 1908, όταν πια ήθελε να αποσυρθεί από τον κοσμικό βίο και να μονάσει. Κοιμήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1920 στο Αρεταίειο νοσοκομείο Αθηνών προσβεβλημένος από καρκίνο του προστάτη. Άφησε πίσω του μια ζωντανή μονή και πλούσιο συγγραφικό και ποιμαντικό έργο.
Ο Άγιος Νεκτάριος θεωρήθηκε θαυματουργός, γιατί έκανε θαύματα ενώ βρισκόταν ακόμη εν ζωή. Η άφιξή του στην Αίγινα συνδέθηκε με δυο θαυματουργά γεγονότα, τη θεραπεία δαιμονισμένου άντρα και το τέλος της ανελέητης ανομβρίας που βασάνιζε το νησί επί τρία χρόνια. Κατόπιν αιτήματος των ντόπιων πραγματοποίησε λειτουργία και δέηση στον Θεό για βροχή. Την επόμενη μέρα έβρεξε. Τα θαύματά του δεν άργησαν να γίνουν γνωστά και κατέστησαν το νησί της Αίγινας αλλά και τη μονή πόλο έλξης για εκατοντάδες πιστούς που αναζητούσαν παρηγοριά και θεραπεία από τα νοσήματα του σώματος αλλά και της ψυχής.
Ο Άγιος Νεκτάριος ανακηρύχθηκε άγιος 40 χρόνια μετά την κοίμησή του από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα. Η γιορτή του ορίστηκε στις 9 Νοεμβρίου, μια μέρα μετά την κοίμησή του, και γίνεται πανηγυρικά κάθε χρόνο στο νησί της Αίγινας, στη μονή που πια φέρει το όνομά του. Οι ντόπιοι θεωρούν τον Άγιο προστάτη του νησιού τους και κάθε χρόνο στη γιορτή του τον τιμούν με τους δέοντες εορτασμούς. Ως διευθυντής της Ριζαρείου σχολής φρόντιζε ιδιαίτερα για τη σωστή διατροφή αλλά και εκγύμναση των σπουδαστών, γιατί πίστευε ότι για να πετύχει κάποιος την τέλεια μόρφωση πρέπει να ασκείται πνευματικά αλλά και σωματικά. Ίδρυσε μάλιστα και γυμναστικό σύλλογο. Όλα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα να θεωρείται και προστάτης των γυμναστών.
Σήμερα η μονή έχει 14 μοναχές και συνεχίζει το θεολογικό, ποιμαντικό και φιλανθρωπικό έργο του Αγίου Νεκταρίου. Το μοναστήρι αποτελοεί τόπο προσυκνήματος για χιλιάδες Έλληνες και ξένους πιστούς, που επισκέπτονται τον χώρο καθ'όλη τη διάρκεια του έτους. Στη μονή εκτίθεται τα λείψανα του Αγίου Νεκταρίου, ενώ είναι επισκέψιμο και το δωμάτιο όπου έζησε, ασκήτεψε και έγραψε ο Άγιος.
