Άθως, Μονή Δοχειαρίου

Η μονή είναι παραθαλλάσια με βυζαντινές καμάρες, πύργους και εξώστες. Ιδρύθηκε πριν το 972, από το μοναχό Ευθύμιο, δοχειάριο της Μεγίστης Λαύρας. Ευεργέτες της υπήρξαν πολλοί βυζαντινοί αυτοκράτορες αλλά δυστυχώς το 1578 χτυπήθηκε ανελέητα από πειρατές, τη μάστιγα της χερσονήσου, εξαιτίας της επισφαλούς της θέσης δίπλα στη θάλασσα. Το 17ο-18ο αι. χτήστηκαν νέες πτέρυγες με χορηγίες μολδοβλάχων ηγεμόνων. Τους θησαυρούς της όμως άρπαξαν τελικώς οι Τούρκοι, που δήμευσαν τα κτήματα της.

Ένας επιβλητικός βυζαντινός πύργος δεσπόζει στο βόρειο μέρος της μονής και στεγάζει μια βιβλιοθήκη 5.00ο βιβλίων, περγαμηνών και 441 χειρογράφων, ιδιαίτερα εικονογραφημένων. Το πλινθοπερίκλειστο Καθολικό της ψηλό και ευρύχωρο, βρίσκεται στο κάτω μέρος της αυλής, προς τη θάλασσα. Αφιερωμένο στους Ταξιάρχες, περιλαμβάνει εξαιρετικές τοιχογραφίες της κρητικής σχολής, οι περισσότερες από τις οποίες αποδίδονατι στον Τζώρτζη (1568): η ρίζα του Ιεσσαί και η Δευτέρα Παρουσία έχουν συζητηθεί αρκετά από ειδικούς της τέχνης. Το μεγαλύτερο μέρος των τοιχογραφιών όμως επιζωγραφίστηκε το 1855. Εξαιρετικής ομορφιάς και τέχνης είναι επίσης το ξυλόγλυπτο κιβώριο και το τέμπλο του Καθολικού.

Το κυριότερο από τα 9 παρεκκλήσια της μονής είναι η Παναγιά Γοργοεπίκοος.