Μονή (Κοινόβιο) Αγίου Νικόδημου Αγιορείτου

Σε μια από τις ομορφότερες πλαγιές του όρους Πάικου, πάνω από τον οικισμό Πενταλόφου, σε υψόμετρο 700 μ. στέκεται αγέρωχο μέσα στο δάσος το δυναμικό μοναστήρι (Ιερό Κοινόβιο) του Οσίου Νικόδημου του Αγιορείτη, μετόχι της Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους που θεμελιώθηκε το 1981.

Ο κεντρικός ναός είναι διπλός και το άνω επίπεδο του είναι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόδημο, ενώ το ισόγειο τμήμα στους Αγίους Ραφαήλ, Ειρήνη και Νικόλαο. Εκεί για πρώτη φορά μεταφέρθηκε εκτός Αγίου Όρους, η ιερή κάρα του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη, προστάτη της μονής, μιας μεγάλης προσωπικότητας του νεότερου ελληνισμού, του πολυγραφότερου εκκλησιαστικού συγγραφέα του 18ου και 19ου αιώνα.

Στα λίγα χρόνια του βίου του έχει γίνει ένα από τα εντυπωσιακότερα μοναστήρια της Μακεδονίας με πλούσιο πνευματικό έργο. Σήμερα στη μονή εγκαταβιούν 23 μοναχοί, στο σύνολο τους νέοι στην ηλικία και από τα χέρια τους εκτελούνται όλες οι εργασίες οικοδόμησης και συντήρησης των κτισμάτων.

Ξακουστό είναι το αγιογραφείο της Μονής, που φημίζεται για την προσεγμένη και εξαιρετικής ποιότητας παραγωγή χειροποίητων εικόνων. Οι εκκλησιαστικές ακολουθίες και τελετές γίνονται σύμφωνα με το αγιορείτικο τυπικό.

Το λείψανο του αγίου Νικοδήμου είχε κλαπεί το 2010 όμως με τρόπο θαυματουργικό, ύστερα από άμεση επέμβαση του αγίου που ευγενικά έλεγξε τον ιερόσυλο και πέτυχε τη μετάνοιά του, επανήλθε στην παλαιά του θέση προς αγαλλίαση της Αδελφότητας και των εκατοντάδων φίλων της μονής.

Εορτάζει στις 14 Ιουλίου, στην εορτή του Αγίου Νικοδήμου.