Εκρηκτικό Πάσχα στον Βροντάδο της Χίου
Στη Χίο, στο νησί του Ανατολικού Αιγαίου που είναι γνωστό για τη μαστίχα, τον γεμάτο εσπεριδοειδή Κάμπο της, την ιδιότυπη αρχιτεκτονική των χωριών της και τις παραλίες με τα διάφανα νερά, αναβιώνει ένα πολύ ξεχωριστό έθιμο για τον εορτασμό της Ανάστασης: ο ρουκετοπόλεμος στην κωμόπολη Βροντάδος.
Η παράδοση λέει ότι το έθιμο ξεκίνησε την περίοδο της Τουρκοκρατίας, όταν τα παιδιά των δυο ενοριών -της Παναγίας Ερειθιανής και του Αγίου Μάρκου- συνήθιζαν να παίζουν πετροπόλεμο μεταξύ τους. Κάποια στιγμή και οι μεγάλοι άρχισαν να συμμετέχουν στις αψιμαχίες και τις αντιπαλότητες, και οι κανονιές που μέχρι εκείνη τη στιγμή ρίχνονταν για τον εορτασμό της Ανάστασης μετατράπηκαν σε κανονιές που αποσκοπούσαν στο να σπάσουν τα τζάμια της αντίπαλης εκκλησίας. Το έθιμο κράτησε πολλά χρόνια, όμως το 1889 διακόπηκε, καθώς οι ντόπιοι άρχιζαν να χαλάνε τις βοτσαλωτές αυλές των εκκλησιών για να γεμίζουν τα κανόνια τους. Σύντομα, ευτυχώς, βρέθηκε λύση και τα κανόνια αντικαταστάθηκαν με τις σημερινές ρουκέτες.
Οι ρουκέτες στην ουσία είναι ξύλινες ράβδοι γεμάτες με ένα εκρηκτικό μίγμα που αποτελείται από κάρβουνο, νίτρο και θειάφι. Οι ναοί βρίσκονται σε δυο λόφους, σε απόσταση 400 μέτρα μεταξύ τους. Στόχος είναι να εκτοξευθούν όσο περισσότερες ρουκέτες γίνεται στο καμπαναριό της αντίπαλης ενορίας. Οι προετοιμασίες κρατούν πολλούς μήνες και κατασκευάζονται εκατοντάδες χιλιάδες ρουκέτες. Οι εκκλησίες αλλά και τα γύρω σπίτια καλύπτονται με μεταλλικό πλέγμα προστασίας για να αποφευχθούν οι ζημιές.
Μετά την Ανάσταση οι ενορίτες παίρνουν θέση μπροστά από τους ρουκετοσύρτες και ξεκινάει ο πόλεμος με το άναμμα των ρουκετών. Ο ουρανός μοιάζει να κατακλύζεται από χιλιάδες πύρινα βέλη που ψάχνουν να βρουν τον στόχο τους. Ο θόρυβος από τις ρουκέτες μαζί με τις χαρμόσυνες καμπάνες της Ανάστασης δημιουργούν μια ευχάριστη αναστάτωση. Η ατμόσφαιρα είναι εκρηκτική, καθώς η μυρωδιά από τις εύφλεκτες ουσίες είναι πολύ έντονη. Οι εκκλησίες στέκουν περήφανες τόσους αιώνες και δέχονται τα πυρά αυτού του ιδιότυπου και τόσο εντυπωσιακού πολέμου.
Την επόμενη μέρα γίνεται ο απολογισμός της προηγούμενης βραδιάς, με τους ενορίτες να μετρούν πόσα ρουκετόξυλα έχει συγκεντρώσει κάθε εκκλησία για να αναδείξουν τον νικητή. Τελικά και οι δυο ενορίες υποστηρίζουν ότι έχουν κερδίσει, κι αφού δεν είναι δυνατό να βρεθεί ο νικητής ανανεώνουν το ραντεβού τους για την επόμενη χρονιά.
Το έθιμο αναβιώνει κάθε χρόνο, με μοναδική διακοπή την περίοδο της Δικτατορίας και το Πάσχα του 2016, όταν ακυρώθηκε λόγω των έντονων διαμαρτυριών κάποιων κατοίκων για μεγάλες φθορές που προκλήθηκαν στις κατοικίες τους.
Οι φωτογραφίες αντλήθηκαν από τον διαδικτυακό τόπο chios.gr
