Ιστορία - Λαογραφία

Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα Πινότση

Η Μπουμπουλίνα κατάγεται από την Ύδρα. Παντρεύτηκε δυο φορές, δυστυχώς όμως και οι δυο σύζυγοί της δολοφονήθηκαν από Αλγερινούς πειρατές. Έτσι έγινε κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας, την οποία με σωστή διαχείριση κατάφερε να αυξήσει ακόμη περισσότερο. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού της στην Κωνσταντινούπολη το 1819 έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Στην επιστροφή της στην Ελλάδα αρχίζει να κατασκευάζει το πολεμικό καράβι Αγαμέμνων, που αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα καράβια του ελληνικού στόλου. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης σχημάτισε ένα δικό της σώμα Σπετσιωτών πολεμιστών, με το οποίο πολέμησε γενναία τους Τούρκους. Χρησιμοποίησε την περιουσία της για να συντηρήσει και να κατασκευάσει καράβια για τον αγώνα αλλά και για να χρηματοδοτήσει τον στρατό ξηράς.

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε το 1770. Η οικογένεια του βρισκόταν σε διαρκή πόλεμο με τους Τούρκους. Ο ίδιος γίνεται οπλαρχηγός Λεονταρίου σε ηλικία 17 ετών, και έμεινε στην περιοχή για πολλά χρόνια, ηγούμενος εξεγέρσεων κατά των κατακτητών. Το 1818 έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Πρωτοστάτησε σε σημαντικές μάχες που έγιναν στην Πελοπόννησο κατά το ξέσπασμα της Επανάστασης, στη Μάνη, στην Καλαμάτα, στην Τριπολιτσά. Μετά την καταστροφική για τους Τούρκους μάχη στα Δερβενάκια διορίστηκε Αρχιστράτηγος. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου φυλακίστηκε για δυο χρόνια. Απελευθερώθηκε το 1825 και ξανάγινε Αρχιστράτηγος του Αγώνα, οδηγώντας τον ελληνικό στρατό σε πολλές νικητήριες μάχες. Μετά τη δημιουργία της κυβέρνησης Καποδίστρια τάχθηκε στο πλευρό του κι έγινε επιφανές στέλεχος του ρωσικού κόμματος. Αργότερα κρίθηκε αντιβασιλικός και καταδικάστηκε σε θάνατο, ποινή που ακύρωσε ο Όθωνας μετά την ενηλικίωσή του. Μάλιστα, τον διόρισε Αντιστράτηγο και σύμβουλο της Επικρατείας. Πέθανε από εγκεφαλικό το 1843 στο σπίτι του στην Αθήνα.

Μαντώ Μαυρογένους

Η Μαντώ Μαυρογένους ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας από την οποία κληρονόμησε μεγάλη περιουσία. Η μητέρα της ήταν πολύγλωσση και λέγεται ότι και η ίδια μιλούσε γαλλικά, ιταλικά και τούρκικα. Χρησιμοποίησε τα χρήματα αλλά και τη μόρφωσή της για να ενισχύσει τον Αγώνα των Ελλήνων. Μόλις ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση συνέταξε επιστολή στα γαλλικά, την οποία έστειλε στις γυναίκες του Παρισιού με σκοπό να τις ενημερώσει και να τις ευαισθητοποιήσει. Δραστηριοποιήθηκε κυρίως στις Κυκλάδες και διέθεσε τα χρήματά της για την επάνδρωση καραβιών που μάχονταν ενάντια στους πειρατές, οι οποίοι λεηλατούσαν τα νησιά. Το 1821 μετέβη στη Μύκονο για να ξεσηκώσει και να στηρίξει του κατοίκους του νησιού. Λέγεται ότι έλαβε μέρος σε πολεμικές συγκρούσεις που έγιναν στην Κάρυστο, τη Φθιώτιδα και τη Λιβαδειά. Δαπάνησε όλη την περιουσία της υπέρ του Αγώνα των Ελλήνων και γι’ αυτό τιμήθηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια με τον τίτλο της Επίτημου Αντιστράτηγου.

Ανδρέας Μιαούλης

Ο Ανδρέας Βώκος, κατά κόσμον Μιαούλης, ήταν πλοιοκτήτης που διέθεσε τα πλοία του στον επαναστατικό Αγώνα των Ελλήνων. Ασχολήθηκε με τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις από τα εφηβικά του χρόνια και κατάφερε να κάνει μεγάλη περιουσία κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων. Με το ξέσπασμα της Επανάστασης διέθεσε τα πλοία του στον Αγώνα και ανέλαβε την αρχηγία του ελληνικού στόλου καταφέρνοντας να επικρατήσει σε πολλές ναυμαχίες έναντι των κατακτητών. Συμμετείχε στην ναυμαχία που οδήγησε στην καταστροφή των Ψαρών αλλά και στη ναυμαχία του Γέροντα όπου κατάφερε να καταστρέψει 27 εχθρικά πλοία. Το 1826 βοήθησε στον ανεφοδιασμό με τρόφιμα τους κατοίκους του Μεσολογγίου. Το 1827, μετά την ανάληψη της αρχηγίας του στόλου από τον Λόρδο Κόχραν, ο Μιαούλης υποβιβάζεται και αυτό είχε ως αποτέλεσμα την παραίτησή του. Όταν ανέλαβε την  ηγεσία του ελληνικού κράτους ο Καποδίστριας τον κάνει πάλι αρχηγό του ελληνικού στόλου. Ωστόσο η ρήξη ήρθε μετά από μερικά χρόνια και ο Μιαούλης αποχώρησε οριστικά.

Μαριγώ Ζαραφοπούλα

Η Μαριγώ Ζαραφοπούλα είναι μια Ελληνίδα της Κωνσταντινούπολης που βοήθησε πολύ κατά την προετοιμασία της Επανάστασης αλλά και μετά το ξέσπασμά της. Η κοινωνική θέση της οικογένειάς της ήταν τέτοια που η Μαριγώ είχε πολλές σχέσεις με υψηλά πρόσωπα της οθωμανικής κοινωνίας. Έτσι, όταν πληροφορήθηκε την επικείμενη Επανάσταση λειτούργησε ως κατάσκοπος, μεταφέροντας στη Φιλική Εταιρεία ό,τι μάθαινε για τα σχέδια της Υψηλής Πύλης. Αργότερα, χάρη στις γνωριμίες και τα χρήματα που είχε, απελευθέρωσε και περιέθαλψε αρκετούς αιχμαλώτους, ανάμεσα τους και τους γιους του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Όμως το μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης έγινε αντιληπτή από τους Τούρκους και εκδιώχθηκε. Το 1821 κατάφερε να φτάσει στην Ύδρα, όπου και εγκαταστάθηκε. Συνέχισε να είναι κατάσκοπος στα κάστρα της Τριπολιτσάς και του Ναυπλίου. Ξόδεψε όλη την περιουσία της στην περίθαλψη απόρων και στη χρηματοδότηση απελευθερωτικών εκστρατειών.

Γεώργιος Καραϊσκάκης

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης γεννήθηκε στο Μαυρομάτι Καρδίτσας και μεγάλωσε με θετούς γονείς. Στην ηλικία των 15 ετών ιδρύει τη δική του κλέφτικη ομάδα. Μετά από μερικά χρόνια πέφτει στα χέρια του Αλή Πασά, ο οποίος τον κρατά κοντά του ως μέλος της προσωπικής του φρουράς. Εκεί μαθαίνει τη στρατιωτική τέχνη, ανάγνωση και γραφή. Το 1804 εγκαταλείπει τον Αλή Πασά και προσχωρεί στην ομάδα του Κατσώνη. Το 1809 τάσσεται με τα βρετανικά τάγματα με σκοπό την απελευθέρωση της Λευκάδας από τους Γάλλους. Κατά τη διάρκεια του Αγώνα των Ελλήνων, ηγείται της Επανάστασης στη Στερεά Ελλάδα. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες, όπως στη μάχη του Σοβολάκου, στο Κομπότι και στην Αράχωβα. Το 1827 μεταβαίνει στην Αθήνα και με αλλεπάλληλες μάχες επιδιώκει την απελευθέρωσή της. Την ίδια χρονιά ορίζονται αρχηγοί του στρατού οι φιλέλληνες Τσορτς και Κόρχαν, για να συντονίσουν τις ενέργειες εναντίων του Κιουταχή. Ο Καραϊσκάκης δε συμφωνεί με το σχέδιό τους και σε μια απροσδόκητη μάχη τραυματίζεται θανάσιμα.