Ο μεγαλοπρεπής Τσακώνικος χορός

Ένας πολύ γνωστός χορός σε όλη την Ελλάδα είναι ο Τσακώνικος. Ξεκίνησε να χορεύεται στην περιοχή της Τσακωνίας, της Πελοποννήσου, που κέντρο της θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το Λεωνίδιο. Σταδιακά άρχισε να διαδίδεται και στην υπόλοιπη χώρα, ωστόσο οι ντόπιοι υποστηρίζουν ότι με τη διάδοσή του επήλθε και η αλλοίωσή του και ότι μόνο στην περιοχή της Τσακωνίας χορεύεται ο αυθεντικός χορός.

Ο Τσακώνικος είναι από τους κύκλιους χορούς εκείνος που φέρνει πιο κοντά τα μέλη της κοινότητας. Οι χορευτές πιάνονται αγκαζέ, περνώντας το δεξί τους χέρι κάτω από το αριστερό του προπορευόμενου χορευτή. Έτσι, οι κινήσεις των χεριών είναι αδύνατες και όλοι οι χορευτές ενώνονται σε ένα ενιαίο σώμα που ακολουθεί τον πρωτοχορευτή. Είναι χορός αργός, σοβαρός και σεμνός, που χορεύεται από άντρες και γυναίκες. Ακόμη και ο πρώτος του χορού, ο οποίος έχει τη μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων, εκτελεί λιτές φιγούρες. Χορεύεται συνήθως τελευταίος στα γλέντια, σφραγίζοντας με τη μεγαλοπρέπειά του τη γιορτή.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμά του είναι οι σπειροειδείς και φιδωτοί σχηματισμοί στους οποίους οδηγεί το γκρουπ των χορευτών ο πρωτοχορευτής.  Εξαιτίας αυτών των σχηματισμών πολλοί ισχυρίζονται ότι ο χορός έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Υπάρχει μια άποψη που υποστηρίζει ότι ο Τσακώνικος είναι ο χορός Γέρανος, που χόρεψε ο Θησέας μαζί με τους νέους της Αθήνας στη Δήλο, στο ταξίδι της επιστροφής τους από την Κρήτη, και αναπαριστά την είσοδο και την έξοδό του από τον λαβύρινθο. Πολλοί μελετητές, λόγω του ιδιαίτερου ρυθμού του (5/4 και 5/8), θεωρούν ότι είναι αρχαίος λατρευτικός χορός που παριστάνει την πάλη του Απόλλωνα με τον Πύθωνα, με τη φιδωτή πορεία του χορού να συμβολίζει την κίνηση του φιδιού.

Ακόμη κι αν ο χορός δεν έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα, αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι του πολιτισμού της χώρας μας. Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι στο παρελθόν ήταν τελετουργικός χορός, γιατί ο ρυθμός, οι κινήσεις και το δέσιμο των χορευτών σε ένα ενιαίο σύνολο παραπέμπουν σε κάτι τέτοιο. Στις μέρες μας αποτελεί έναν χορό ευρέως διαδεδομένο που έχει ενταχθεί στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Εικόνες