Σπύρος Λούης

Ο Σπύρος Λούης ήταν Έλληνας μαραθωνοδρόμος που κέρδισε το πρώτο μετάλλιο στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896.

Γεννήθηκε στο Μαρούσι της Αττικής το 1872. Ήταν το πέμπτο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας. Ο πατέρας του ήταν νερουλάς και ο Σπύρος τον βοηθούσε στη διανομή του νερού από σπίτι σε σπίτι. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας έγινε γνωστός για την ταχύτητά του στο τρέξιμο. Με την ανακοίνωση της διενέργειας των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα ο Παπαδιαμαντόπουλος, που ήταν διοικητής του Λούη και διοργανωτής των προκαταρκτικών αγώνων, πείθει τον Λούη να πάρει μέρος στους αγώνες. Τρέχει μόνο στα δεύτερα προκριματικά και κατακτά την πέμπτη θέση. 

Σε εκείνον τον πρώτο μαραθώνιο παίρνουν μέρος 12 Έλληνες αθλητές και 4 αλλοδαποί. Ο Λούης, φορώντας την παραδοσιακή φουστανέλα, καταφέρνει να τερματίσει πρώτος με χρόνο 2 ώρες και 58 λεπτά. Το ενθουσιασμένο κοινό τον αποθεώνει και του απονέμεται το ασημένιο μετάλλιο καθώς δεν υπήρχε πρόβλεψη για χρυσό. Στην ερώτηση του βασιλιά Γεωργίου για το τι δώρο θα ήθελε για αυτή τη νίκη του ο Λούης ζητάει μόνο ένα γαϊδουράκι με ένα κάρο για να μπορεί να μεταφέρει πιο εύκολα το νερό. 

Διάφορες φήμες λένε ότι ο δεύτερος μαραθωνοδρόμος που τερμάτισε, ο Χαρίλαος Βασιλάκος, υποστήριξε ότι ποτέ δεν είχε δει τον Λούη να τον προσπερνάει και ότι έφτασε με κάρο λίγο πιο κάτω από το στάδιο. Οι φήμες δεν μπόρεσαν ποτέ να επιβεβαιωθούν, ωστόσο ο Λούης δεν έτρεξε ποτέ ξανά σε καμία διοργάνωση, παρά συνέχισε τη ζωή που είχε πριν γίνει μαραθωνοδρόμος. Εργάστηκε ως νερουλάς, αγρότης, κηπουρός και αγροφύλακας. 

Το 1936 ήταν επίσημος προσκεκλημένος του Αδόλφου Χίτλερ κατά τη διοργάνωση των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Βερολίνο. Σε αυτή τη συνάντηση ο Λούης προσέφερε στον Χίτλερ ένα κλαδί ελιάς ως ένδειξη ειρήνης. 

Έφυγε από τη ζωή τον Μάρτιο του 1940. Έμεινε όμως στην ιστορία ως θρύλος. Το όνομά του κοσμεί πολλούς δρόμους της Ελλάδας αλλά και πόλεων του εξωτερικού. Στο Μαρούσι υπάρχει το Λαογραφικό Μουσείο Σπύρου Λούη, στο οποίο φυλάσσονται προσωπικά του αντικείμενα. Τέλος, η έκφραση «έγινε Λούης» θα μένει για πάντα να μας θυμίζει τον θρυλικό δρομέα.

 

Εικόνες