Το αντικίνημα του βασιλιά Κωνσταντίνου: Η πρώτη πράξη αντίστασης στη Δικτατορία
Μετά τη σιωπηρή αποδοχή της δικτατορικής κυβέρνησης και την αρχική ψυχρολουσία, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ξεκίνησε την οργάνωση ενός αντικινήματος που σκοπό του είχε την ανατροπή της Δικτατορίας. Στα 27 του χρόνια, με μικρή πείρα στη διακυβέρνηση και με ελάχιστη βοήθεια από το εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό της χώρας η άδοξη κατάληξη του κινήματος ήταν σχεδόν βέβαιη.
Το σχέδιο προέβλεπε την ανατροπή της Δικτατορίας με τη συνδρομή της Αεροπορίας και του Ναυτικού, δύο στρατιωτικών σωμάτων που δεν είχαν χρησιμοποιηθεί στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου και στα οποία υπήρχε μικρότερο ποσοστό φιλοδικτατορικών, σε σχέση με το υψηλό ποσοστό φιλοβασιλικών αξιωματικών. Η μύηση των αξιωματικών ξεκίνησε αρκετούς μήνες πριν από την εκδήλωση του αντικινήματος και κορυφώθηκε το φθινόπωρο του 1967, μετά τις ανεπιτυχείς διαπραγματεύσεις μεταξύ της χώρας μας και της Τουρκίας στη συνάντηση του Έβρου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ενισχυθεί η εθνοφρουρά στα σύνορα με μονάδες του στρατού. Ευτυχής σύμπτωση για τον βασιλιά το γεγονός ότι οι μονάδες αυτές είχαν επικεφαλής φιλοβασιλικούς, τους οποίους θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει στο αντικίνημα που υπολόγιζε να ξεκινήσει από τη βόρεια Ελλάδα -και συγκεκριμένα από τη Θεσσαλονίκη- καθώς στην Αθήνα οι δυνάμεις της Δικτατορίας ήταν πολύ ισχυρές.
Ημέρα έναρξης ορίστηκε η 13η Δεκεμβρίου του 1967. Το σχέδιο προέβλεπε ότι τα τεθωρακισμένα οχήματα της εθνοφρουράς του Έβρου αλλά και δυνάμεις του Ναυτικού και της Αεροπορίας θα κινούνταν προς τη Θεσσαλονίκη με σκοπό να την καταλάβουν και να εγκαταστήσουν εκεί κυβέρνηση με επικεφαλής τον βασιλιά Κωνσταντίνο. Κατόπιν ο βασιλιάς, με διάγγελμά του θα καλούσε τον λαό να ταχθεί στο πλευρό του στον αγώνα του κατά της Δικτατορίας.
Το πρωί της 13ης Δεκεμβρίου ο βασιλιάς Κωνσταντίνος μαζί με την οικογένειά του και τον πρωθυπουργό Κόλλια έφυγε αεροπορικώς από το αεροδρόμια του Τατοϊου με προορισμό τη Θεσσαλονίκη. Ο σχεδιασμός όμως του αντικινήματος ήταν πρόχειρος κι επιφανειακός, χωρίς να δοθεί σημασία σε σημαντικές λεπτομέρειες που τελικά καθόρισαν την αποτυχία του. Σημαντικότερη εξ’ αυτών ότι η δικτατορική κυβέρνηση γνώριζε τις προθέσεις του βασιλιά με αποτέλεσμα να καταπνίξει το αντικίνημα πριν καν γεννηθεί, συλλαμβάνοντας τους πιο έμπιστους αξιωματικούς του βασιλιά.
Την επόμενη μέρα, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος με την οικογένειά του και τον πρωθυπουργό Κόλλια -υπό τον φόβο θανατικής καταδίκης- διέφυγαν από το αεροδρόμιο της Καβάλας στη Ρώμη, όπου και ζήτησαν πολιτικό άσυλο.
