Μαρία Δαμανάκη
Η Μαρία Δαμανάκη ασχολήθηκε με την πολιτική επί σειρά ετών. Έγινε ιδιαίτερα γνωστή ως η φωνή του Πολυτεχνείου, μιας και ήταν η εκφωνήτρια του πειρατικού σταθμού που εξέπεμπε από το πανεπιστημιακό ίδρυμα στα γεγονότα της 17ης Νοέμβρη.
Γεννήθηκε στην Κρήτη το 1952. Κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας μεταβαίνει στην Αθήνα και ξεκινά τη φοίτησή της στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στο τμήμα των Χημικών Μηχανικών. Συμμετέχει στα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου του 1973, συλλαμβάνεται και βασανίζεται μέχρι την πτώση της Δικτατορίας.
Το όνομά της ακολουθείται από πολλές πρωτιές στον τομέα της πολιτικής. Εκλέγεται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο το 1977, σε ηλικία 25 ετών, και είναι το νεότερο άτομο που είχε εκλεχθεί ποτέ στην Ελλάδα. Το 1986 γίνεται η πρώτη γυναίκα Αντιπρόεδρος της Βουλής και το 1991 η πρώτη γυναίκα πρόεδρος πολιτικού κόμματος στην Ελλάδα, στον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου. Τρία χρόνια αργότερα, και έχοντας το χρίσμα του κόμματος στο οποίο προέδρευε, θέτει υποψηφιότητα για Δήμαρχος Αθηνών αλλά δεν εκλέγεται και συμμετέχει στα κοινά ως επικεφαλής της αντιπολίτευσης του Δημοτικού Συμβουλίου.
Από την πρώτη υποψηφιότητά της και μέχρι το 1993 εκλέγεται ανελλιπώς βουλευτής. Τα χρόνια που μεσολαβούν ασχολείται με την τοπική αυτοδιοίκηση και το 2000 επιστρέφει πάλι στα έδρανα της Βουλής ως βουλευτής με το κόμμα του Συνασπισμού. Τρία χρόνια αργότερα θα ακολουθήσει η παραίτησή της και η ένταξή της στο ΠΑΣΟΚ, με το οποίο εξελέγη βουλευτής τρεις φορές. Ως μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ υπήρξε υπεύθυνη για την Παιδεία, τις Κοινωνικές υποθέσεις και τον Πολιτισμό. Τα έτη 2010-2014 ήταν επίτροπος της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για θέματα θαλάσσιας πολιτικής και αλιείας.
Έχει συγγράψει τέσσερα βιβλία που πραγματεύονται ευρωπαϊκά ζητήματα, την εκπαίδευση και τα δικαιώματα των γυναικών, καθώς και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
