Οι Οθωμανοί κατακτούν την Αθήνα
Παρόλο που οι Οθωμανοί Τούρκοι κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη το 1453, αρκετά μέρη της Ελλάδας –έτσι όπως την ορίζουμε σήμερα- παρέμεναν υπό τον ζυγό των Φράγκων, καταβάλλοντας απλά έναν φόρο υποτελείας στην πανίσχυρη οθωμανική αυτοκρατορία, διατηρώντας έτσι τυπικά την ελευθερία τους. Ανάμεσά τους και η Αθήνα, που δεινοπαθούσε υπό τη σκληρή φράγκικη κατοχή.
Ο θάνατος του δούκα Νέριο Β’ Ατσαγιόλι το 1451 προκάλεσε αστάθεια στη διοίκηση της Αθήνας, καθώς στον θρόνο τον διαδέχτηκε ο ανήλικος γιος του Φραγκίσκος Α’, που τελούσε υπό την εποπτεία της μητέρας του δούκισσας Κιάρας. Η δούκισσα σύντομα ερωτεύτηκε έναν Βενετό ευγενή, τον οποίο παντρεύτηκε και επιδίωξε να ασκήσει την εξουσία μαζί του, παραγκωνίζοντας εντελώς τον γιο της. Οι Αθηναίοι, φοβούμενοι τις συνεχείς διαμάχες της οικογένειας των Ατσαγιόλι –που σαφώς επηρέαζαν και τη ζωή της πόλης- κατέφυγαν στον σουλτάνο Μωάμεθ Β΄ τον Πορθητή για να δώσει λύση στο πρόβλημά τους. Ο σουλτάνος προτείνει λύσεις τις οποίες οι εμπλεκόμενοι αγνοούν επιδεικτικά, κι έτσι αποφασίζει να καταλάβει την Αθήνα και να απομακρύνει τους Φράγκους μια για πάντα.
Η κατάληψη της Αθήνας, που έγινε στις 4 Ιουνίου του 1456, ήταν πολύ εύκολη για τον Τουραχάνογλου Ομέρ Μπέη και τον στρατό του. Οι κάτοικοι της πόλης παραδόθηκαν αμαχητί, βλέποντας στο πρόσωπο των Οθωμανών έναν κατακτητή που θα έδιωχνε τους Φράγκους δυνάστες. Ωστόσο στην Ακρόπολη της Αθήνας είχε ταμπουρωθεί ο πλέον ενήλικος Ατζαγιώλη μαζί με μέρος του στρατού του, αποφασισμένος να πολεμήσει μέχρι τελικής πτώσεως. Ζήτησε μάλιστα βοήθεια από τη Δύση, μια βοήθεια που δεν του δόθηκε ποτέ. Η πολιορκία της Ακρόπολης από τους Οθωμανούς εικάζεται ότι διήρκεσε πάνω από χρόνο. Τελικά ο Ατζαγιώλη κατέφυγε στη Θήβα ή σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή συνθηκολόγησε με τους Τούρκους ώστε να τον αφήσουν να ζήσει στη Θήβα.
Μετά την κατάληψη και της Ακρόπολης, ο Μωάμεθ Β’ ο Πορθητής επισκέφθηκε την πόλη των Αθηνών τον Αύγουστο του 1458. Ως γνωστός αρχαιολάτρης διέταξε να διαφυλαχθούν όλα τα αρχαία μνημεία. Η μόνη παρέμβαση που έκανε ήταν να μετατρέψει τον Παρθενώνα σε τζαμί.
Χάρη στο λαμπρό παρελθόν τους αλλά και στα μνημεία της πόλης τους που το μαρτυρούσαν, οι Αθηναίοι έτυχαν ιδιαίτερα ευνοϊκής μεταχείρισης από του Οθωμανούς. Ο Μωάμεθ ο Β’ παραχώρησε κάποια ιδιαίτερα οικονομικά και θρησκευτικά προνόμια στους κατοίκους και απομάκρυνε τις οικογένειες των Φράγκων που ζούσαν στην πόλη καθώς και τον Φράγκο Αρχιεπίσκοπο. Δυστυχώς η περίοδος ανακούφισης δεν κράτησε πολύ, γιατί σύντομα οι Οθωμανοί έδειξαν κι εκείνοι το σκληρό πρόσωπό τους.
