Άλκη Ζέη
Η Άλκη Ζέη ήταν συγγραφέας παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας, που έγινε ιδιαίτερα αγαπητή στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό, μέσα από τις μεταφράσεις των βιβλίων της.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925, αλλά πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της στη Σάμο, τη γενέτειρα της μητέρας της. Μόλις ξεκινά το σχολείο η οικογένειά της μετακομίζει ξανά στην Αθήνα. Η αγάπη της για τη συγγραφή φαίνεται από τα μαθητικά της χρόνια. Γράφει έργα για κουκλοθέατρο, διηγήματα και νουβέλες, τα οποία δημοσιεύει σε λογοτεχνικά περιοδικά. Η αγάπη της για το θέατρο είναι τόση, ώστε μετά τις σπουδές της στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών συνεχίζει στη Δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών και στην Κινηματογραφική σχολή Μόσχας.
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής αγωνίζεται υπέρ της ελευθερίας σε αντιστασιακές οργανώσεις. Οι πολιτικές της πεποιθήσεις την οδηγούν να αναζητήσει καταφύγιο στην Τασκένδη κι έπειτα στη Μόσχα μαζί με τον άντρα της Γιώργο Σεβαστίκογλου, ως πολιτικοί πρόσφυγες. Τα χρόνια που μένουν εκεί –από το 1952 έως το 1964- γίνεται μητέρα δύο παιδιών και εκδίδει το πρώτο και πιο διάσημο βιβλίο της Το καπλάνι της βιτρίνας (1963), ένα μυθιστόρημα σχεδόν αυτοβιογραφικό που σήμερα θεωρείται κλασικό έργο της παγκόσμιας παιδικής λογοτεχνίας.
Η επιστροφή τους στην Ελλάδα είναι σύντομη γιατί το 1967, με τον ερχομό της Δικτατορίας, μεταναστεύουν πάλι οικογενειακώς στο Παρίσι. Το επόμενο μυθιστόρημά της, Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου, είναι επίσης ένα από τα ευπώλητα βιβλία της που αγαπήθηκε από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του. Το 1987 εκδίδει το πρώτο της βιβλίο για ενήλικο κοινό με τίτλο Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα. Το 2013 κυκλοφορεί η αυτοβιογραφία της Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο και τέσσερα χρόνια αργότερα το Πόσο θα ζήσεις ακόμη, γιαγιά.
Το έργο της έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες με την ίδια να μεταφράζει πολλά βιβλία της στα γαλλικά, τα ιταλικά και τα ρωσικά. Για την προσφορά της στην παιδική και νεανική λογοτεχνία αναγορεύτηκε επίτιμη διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Κύπρου, του τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής του ΑΠΘ καθώς και του Πανεπιστημίου Πατρών. Το 2015 της αποδόθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής για τη συνεισφορά της στα γράμματα και στις τέχνες.
Έφυγε από τη ζωή τον Φεβρουάριο του 2020.
